Uprawa w systemch recyrkulacyjnych

[Macky]

W systemach recyrkulacyjnych nie dochodzi do wypuszczenia wody, ale do jej ponownego wykorzystania. Istnieje kilka różnych rodzajów systemów recyrkulacyjnych: Nutrient Flow Technique (NFT), aeroponika, systemy odpływowe i zalewowe oraz systemy kroplowe.

Metoda przepływu składników odżywczych

Pierwsze systemy NFT (Nutrient Flow Technique — metoda przepływu składników odżywczych) zostały wprowadzone w latach 70. Allen Cooper opracował pierwszy system NFT w Anglii. W systemach NFT układ rur zapewnia korzeniom stały i łagodny przepływ substancji odżywczych. Roztwory odżywcze, które odpływają z korzeni, są gromadzone w zbiorniku i ponownie dostarczane roślinom.

Ostatnio do upraw tą metodą coraz bardziej popularne stają się specjalne blaty (NFT). Działają one na takich samych zasadach, jak pierwsze systemy rur. W celu zapewnienia odpowiedniego przepływu składników odżywczych system rur musi mieć praktycznie rzecz biorąc nachylenie około 1%. W strukturze tunelowej wskaźnik przepływu powinien wynosić około 1 litra/min. Należy zadbać, aby bryła korzeniowa na dnie tunelu nie była zbyt gęsta.

Jeżeli tak się stanie, zwiększy się ryzyko rozlania się substancji odżywczych poza wierzchnią warstwę korzeni, co spowoduje brak wystarczającego kontaktu między składnikami odżywczymi a korzeniami wewnątrz bryły korzeniowej. W takich warunkach rośliny będą więdły szybciej i mogą wystąpić niedobory składników odżywczych.

Aby zapobiec rozrostowi gęstej bryły korzeniowej, należy się upewnić, że rury nie mają więcej niż 9 metrów długości, a ich średnica wynosi co najmniej 30 cm.

Niedobór substancji odżywczych w systemach NFT zwykle można zauważyć obserwując rośliny przy końcu strumienia (najniższe). Dzieje się tak dlatego, że rośliny na początku i w środku strumienia wciąż mogą pobierać substancje odżywcze. Zwracając szczególną uwagę na te rośliny, można szybciej wykryć niedobory składników odżywczych i uzupełnić je. Poprawę można poprawę można osiągnąć, zwiększając wskaźnik przepływu i/lub przewodnictwo elektryczne (EC) roztworu.

Podobnie jak w przypadku niedoborów substancji odżywczych, również objawy niedoborów tlenu można najpierw zaobserwować na roślinach przy końcu strumienia. Niedobory tlenu powodują brązowienie korzeni oraz spadek poboru wody i składników odżywczych przez rośliny. Największe ryzyko wystąpienia niedoboru tlenu występuje podczas fazy formowania owoców i w sytuacjach stresowych. Stosowanie enzymów stymulujących rozkład korzeni zapewnia mniej martwych korzeni i więcej zdrowych roślin. W normalnych warunkach w systemie korzeniowym zawsze będzie się znajdować pewna ilość martwej materii, ale dopóki występuje wystarczająca masa białych, zdrowych korzeni, nie ma powodu do obaw.

Aeroponika

Aeroponika została wprowadzona w 1982, kilka lat po systemach NFT; ta metoda uprawy pochodzi z Izraela. Jest to system, w którym do ciągłego przemywania korzeni bardzo drobnymi kropelkami są używane zraszacze. Im mniejsze kropelki, tym lepszy kontakt między korzeniami a składnikami odżywczymi i tym lepszy pobór tych substancji i wody. 

Korzenie rosną zawsze mają wystarczającą ilość tlenu, ponieważ rosną w powietrzu. Największymi wadami systemów aeroponicznych są stosunkowo wysokie nakłady inwestycyjne i skłonność systemów do awarii. Pozostawienie cienkiej warstwy wody na dnie komory zraszania zapewnia roślinom dostęp do wody w razie awarii systemu.

Systemy odpływowe i zalewowe

W systemach odpływowych i zalewowych rośliny są umieszczane w pojemnikach, które są regularnie zalewane składnikami odżywczymi. Podłoże przesiąka tymi składnikami, które później są odpompowywane. W trakcie napełniania pojemnika odżywkami stare powietrze jest wypychane, a po odpompowaniu odżywek do podłoża dostaje się świeże powietrze.

Aby zapobiec występowaniu niedoborów tlenu wokół korzeni, podłoże nie może być nasycone wodą zbyt długo i musi zawierać wystarczająco dużo powietrza po odsączeniu roztworu odżywczego. Należy zapewnić, aby proces napełniania, a później odsączania, nie trwał dłużej niż 30 minut. Zalecana częstość zalewania zależy od użytego podłoża i objętości bryły korzeniowej każdej rośliny. Granulat ceramiczny CANNA zatrzymuje niewiele wody i musi być zalewany częściej niż na przykład systemy z wełną mineralną, która zatrzymuje więcej wody.

Systemy kroplowe

Systemy kroplowe są, ze względu na swoją prostotę, chyba najpopularniejszym typem systemów hydroponicznych na świecie. Zegar steruje pompą w zbiorniku z substancjami odżywczymi. Gdy zegar włącza pompę, mały kroplomierz skrapia roztworem odżywczym podstawę każdej rośliny. Nadmiar odżywki jest gromadzony w zbiorniku w celuponownego użycia lub odprowadzany. 

W tym systemie rośliny trzymane są w obojętnym podłożu. Podobnie, jak w systemach odpływowych i zalewowych, częstotliwość nawadniania jest różna.

[Macky]

Uprawa w systemie recyrkulacji posiada wiele zalet. Jednak minusem jest to, że systemy recyrkulacji wymagają większej precyzji oraz dokładniejszego monitorowania odżywek i roślin.

Uprawa bez podłoża ogrodniczego ma z punktu widzenia hodowcy szereg zalet. Najważniejsze z nich to wysoki poziom kontroli, bardziej efektywne zużycie wody i brak strat podłoża (NFT). Jednak minusem jest to, że systemy recyrkulacji wymagają większego zaangażowania. Wynika to z faktu, że w systemach recyrkulacji zmiany mogą wystąpić bardzo szybko; składniki odżywcze bezpośrednio wpływają na plony i odwrotnie. Zbyt późne lub niewłaściwe działanie natychmiast spowoduje bezpośrednie i negatywne skutki.

Używanie systemów recyrkulacji

W porównaniu z uprawą na podłożach z dużym buforem wody i składników pokarmowych, takich jak ziemia ogrodnicza lub włókna kokosowe, systemy recyrkulacji wymagają dokładniejszego monitorowania odżywek i roślin. Gdy system upraw ma mały bufor składników odżywczych lub nie ma go wcale, zmiany roztworu odżywczego mają na niego bezpośredni wpływ.

Rośliny reagują na odżywki niewiarygodnie szybko; w ciągu jednego dnia roślina, która wygląda zdrowo, może zwiędnąć z powodu braku wody. Dlatego rośliny i odżywki należy obserwować i sprawdzać regularnie. Do osiągnięcia dobrych wyników są oczywiście niezbędne odpowiednie składniki odżywcze.

Na zapewnienie odpowiednich substancji odżywczych w systemach recyrkulacji duży wpływ mają następujące czynniki:

• Skład mineralny odżywki
• Zawartość zbiornika składników odżywczych
• Kwasowość odżywki (pH)
• Zawartość składników odżywczych (EC)
• Temperatura (wody i powietrza)
• Jakość wody

Zbiornik składników odżywczych

W systemach recyrkulacyjnych zbiornik składników odżywczych musi być regularnie sprawdzany i uzupełniany, a także wymieniany w razie potrzeby.

Jest to niezbędne, aby zapobiec niedoborom i nagromadzeniom soli.

Częstość, z jaką odżywka musi być wymieniana, zależy od intensywności upraw oraz od rozmiaru zbiornika. Zbiornik na odżywkę musi zawierać co najmniej 5 litrów płynu na roślinę. Im więcej dostępnej odżywki na roślinę, tym mniejsze będą wahania wartości pH i EC.

W normalnych warunkach odżywka powinna być wymieniana co 7 do 14 dni. Jeżeli nie zostanie wymieniana na czas, wymagana równowaga pomiędzy różnymi składnikami odżywczymi zostanie poważnie zachwiana. Elementy odżywcze — takie jak wapń, magnez, siarczany, sód czy chlorki — będą gromadzić się jako pierwsze.

Nie będzie to miało wpływu na przewodnictwo elektryczne! Składniki takie jak azot i fosforany zostaną zużyte jako pierwsze, co może powodować niedobory. Objawi się to na większych liściach, które mogą stać się całkiem żółte (niedobory azotu) lub pokryć się purpurowymi plamkami (niedobory fosforanów). Nagromadzenie sodu i chlorków spowolni wzrost.

W australijskim Nimbin w zbiorniku składników odżywczych żyją żaby

Zbiornik składników odżywczych wymaga uzupełniania do poziomu początkowego pomiędzy dniami, w których odżywka jest wymieniana. Zacznij uzupełniać zbiornik po zużyciu 25 do 50% roztworu odżywczego. Najlepiej jest stosować odżywkę o połowie mocy odżywki początkowej.

W warunkach, w których problemem jest parowanie, najlepiej uzupełniać zbiornik wodą wodociągową. Dzieje się tak w przypadku, gdy temperatura jest wysoka, a wilgotność niska. W ten sposób parowanie przestanie być problemem, a przewodnictwo elektryczne odżywki nie będzie nadmiernie wzrastać.

Biorąc pod uwagę fakt, że odżywka musi być regularnie wymieniana, nie jest to system całkowicie zamknięty. Można używać filtrów odwróconej osmozy do usuwania nagromadzeń soli takich jak sód i chlorki, co zmniejszy częstość, z jaką trzeba wymieniać odżywkę.

[Macky]

Istnieje kilka rzeczy, które trzeba wziąć pod uwagę przy uprawie w systemie recyrkulacji. Potrzebna jest dobra jakość wody, odpowiednia kompozycja składników odżywczych i odpowiednia temperatura w pomieszczeniu uprawowym.

Jakość wody możne znacznie utrudnić osiągnięcie dobrych wyników w systemach recyrkulacyjnych. Wysoki poziom węglowodorów, chlorku sodu lub metali ciężkich, takich jak cynk, żelazo albo mangan, powoduje typowe problemy z jakością wody. Woda wodociągowa o wysokim współczynniku EC (wyższym niż 0,75) może oznaczać wysokie stężenie sodu albo chlorku, co może powodować problemy. Użycie filtra z odwróconą osmozą może zredukować wysoki poziom sodu i chlorku.

Woda studzienna albo woda przepływająca przez cynkowe rury może zawierać zbyt wiele metali ciężkich. Woda źródlana i powierzchniowa mogą zawierać zanieczyszczenia organiczne oraz pozostałości pestycydów, które mogą mieć negatywny wpływ na wzrost roślin.

Skład

Proporcje różnych składników odżywczych są w systemach recyrkulacyjnych znacznie ważniejsze niż w innych systemach. Dzieje się tak, ponieważ roślina bezpośrednio wpływa na skład odżywki. Nie wszystkie odżywki są absorbowane przez roślinę w taki sam sposób. Na przykład potas (K) jest absorbowany dużo łatwiej niż wapń. W systemie recyrkulacyjnym stężenie potasu będzie spadać dużo szybciej, a wapń może wykazywać tendencję do osadzania się. Innym ważnym elementem odżywki jest rodzaj azotu. Jeśli azot jest dostarczany w formie azotanu, absorpcja potasu i wapnia będzie stymulowana w tym samym czasie, a pH odżywki wzrośnie. Jeśli azot występuje w postaci amoniaku, efekt będzie odwrotny.

Najprostszym sposobem uniknięcia problemów z odżywkami jest korzystanie z gotowych mieszanek przeznaczonych dla upraw z systemami recyrkulacyjnymi.

CANNA przygotowała specjalną linię odżywek tego typu: CANNA AQUA.

Choroby i plagi

Największą zaletą systemów hydroponicznych jest to, że obojętne podłoża są sterylne, nie zawierają żadnych czynników chorobotwórczych ani chwastów. Nie oznacza to jednak, że uprawy będą wolne od chorób. Nieobecność konkurencyjnych mikroorganizmów oznacza, że każda choroba czy plaga, która dostanie się do systemu, może się rozwijać znacznie szybciej, a patogeny, korzystając z krążącej wody, mogą zainfekować wszystkie rośliny.

Aby utworzyć zdrowy mikroklimat, należy wykorzystać użyteczne mikroorganizmy, które spowolnią rozprzestrzenianie się chorób. Przykłady takich mikroorganizmów to Bacillus Subtillus i Trichoderma Harazium. Mogą one produkować antybiotyki i enzymy powstrzymujące rozwój grzybów.

W systemach recyrkulacyjnych najczęściej występują choroby wywoływane przez grzyby Pythium i Fusarium (więcej informacji można znaleźć w informacjach CANNA dotyczących Fusarium i Pythium). Pythium to typ grzyba pleśniowego, który penetruje korzenie i wpływa na absorpcję wody i odżywek. Korzenie zaczynają wydzielać nieprzyjemny zapach i zmieniają kolor na brązowy. Liście często żółkną i pojawiają się na nich czerwone plamki. Wyróżnia się słabe i silne agresywne typy Fusarium. Słabe typy Fusarium powodują problemy z parowaniem, które prowadzą do więdnięcia roślin. Typy agresywne powodują brązowienie wiązek naczyniowych w górnej części rośliny. Twardnieją również dolne części łodyg.

Niestety, nie istnieją skuteczne środki przeciwko chorobom powodowanym przez grzyby. Używanie chemicznych środków grzybobójczych nie jest zalecane, ponieważ są niebezpieczne dla producenta, konsumentów i dla środowiska. W badaniach przeprowadzonych w Szwajcarii okazało się, że 6% próbek sprzedawanych roślin było zanieczyszczonych pestycydami, ponieważ niewłaściwie używano chemicznych środków grzybobójczych.

Bardzo trudno walczy się z chorobami wywoływanymi przez grzyby. Dlatego należy zrobić wszystko, co tylko możliwe, aby im zapobiegać. Istnieje wiele rodzajów pomiarów, które można włączyć do procesu uprawy: różne typy Phytium rozwijają się szybciej w temperaturach powyżej 25°C; jeśli temperatura w pomieszczeniu i temperatura odżywki będą niższe, około 20°C, zapobiegnie to rozwojowi Phytium. Upewnij się, że temperatura nie spada poniżej 15°C, ponieważ spowoduje to zbyt duże obniżenie poziomu absorpcji.

Choroby powodowane przez grzyby rozwijają się słabiej w suchych środowiskach. Dlatego warto dopilnować, aby wilgotność powietrza nie wzrastała zbytnio w nocy i aby obszar między roślinami był dobrze wietrzony, co zapobiegnie zbyt dużej wilgotności. Również odpowiednia higiena jest silną bronią przeciwko chorobom wywoływanym przez grzyby. Zarodniki pleśni łatwo się rozprzestrzeniają na skórze i na ubraniu. Dlatego, jeśli istnieje podejrzenie choroby, należy unikać odwiedzania wielu upraw tego samego dnia. Zarodniki pleśni mogą się rozprzestrzeniać również w zanieczyszczonym materiale (na przykład w podłożu zawierającym pleśń). Przed rozpoczęciem każdej uprawy upewnij się, że wszystkie przygotowane materiały są czyste. Choroby mogą być także przenoszone przez sadzonki. Dlatego sadzonki należy kupować tylko u sprawdzonych dostawców albo stosować własne sadzonki.

Temperatura

Dla rozwoju roślin bardzo ważna jest odpowiednia temperatura. Aby uzyskać najwyższe plony, temperatura nie powinna być niższa niż 20°C. Temperatury powyżej 30°C mogą powodować problemy w przypadku upraw wrażliwych na temperaturę, zwłaszcza w połączeniu z niską wilgotnością. Aby uniknąć problemów, należy utrzymywać temperaturę w przedziale od 20°C do 30°C.

Dobre ukorzenianie odbywa się przy dość wysokiej temperaturze substancji odżywczych (20–25°C). W temperaturze poniżej 15°C możliwości absorpcyjne korzeni gwałtownie się obniżają; przemieszczanie substancji odżywczych w roślinie zamiera, co powoduje obniżenie plonów. Rośliny rosną wolniej, a ich systemy korzeniowe są słabsze (mają mniej odgałęzień i mniej włosków korzeniowych). Pierwszym widocznym objawem tego, że temperatura jest zbyt niska, jest zaczerwienienie łodyg liści, głównych naczyń i łodygi. Dłuższe utrzymywanie się niskiej temperatury może spowodować deformację liści. Absorpcja azotanu, fosforanu, magnezu, potasu, żelaza i manganu jest w niskich temperaturach znacznie ograniczona.

Jeśli różnica temperatur między „dniem” i „nocą” jest zbyt duża, bezpośrednio po włączeniu lamp mogą pojawić się problemy. Liście się ogrzewają i woda zaczyna parować. Jednak korzenie są zbyt zimne, aby pobrać wystarczającą ilość wody. Powoduje to opadnięcie rośliny, a nawet jej więdnięcie. Należy unikać zbyt dużych różnic temperatur między „dniem” i „nocą” (różnica powinna wynosić nie więcej niż kilka stopni). Utrzymanie optymalnej temperatury korzeni jest niezbędne, aby uzyskać wysokie plony. Najtańszym sposobem utrzymania odpowiedniej temperatury jest grzałka do akwarium z termostatem.

 

[Andzejoxmixx]

Dokładnie, recylkulacja czasem może być zmorą jeśli chodzi o precyzję ....