Wszystko o Psylocybina

[Jareth]

Psylocybina (4-PO-DMT) – psychodeliczny alkaloid z rodziny tryptamin, występujący naturalnie w setkach gatunków grzybów psylocybinowych, najbardziej znane z nich to Psilocybe cubensis i Psilocybe semilanceata. Psylocybina obok LSD jest najbardziej popularnym i najczęściej używanym psychodelikiem. Historia zażywania grzybów psylocybinowych sięga czterech tysięcy lat wstecz, obecnie popularnie znane są one jako halucynogenne lub magiczne grzyby. Psylocybina powoduje głębokie doznania psychodeliczne, transcendentne, mistyczne, medytacyjne, często także religijne. Obecnie w większości krajów wpisana została na listę nielegalnych środków psychoaktywnych i za posiadanie lub obrót nią grożą wysokie kary. Substancja ta została opisana po raz pierwszy w latach 60. XX wieku przez Alberta Hofmanna.

Spis treści
1 Działanie
1.1 Niepożądane efekty
2 Właściwości chemiczne
3 Biologia
4 Farmakologia
5 Przydatność w medycynie
6 Toksyczność
7 Stan prawny
8 Zobacz też
9 Linki zewnętrzne
10 Przypisy

Działanie

Psylocybina przyjęta doustnie działa około 5-6 godzin. Pierwsze efekty zauważalne są już po 20-40 minutach. Zależne jest to od dawki, gatunku spożywanych grzybów oraz sposobu ich zażycia, indywidualnych cech związanych z metabolizmem, a także pokarmem przyjętym przed intoksykacją. Psylocybina dobrze wchłania się przez tkanki jamy ustnej i jeżeli grzyby są długo trzymane w ustach i żute, pierwsze efekty mogą wystąpić nawet po 10-15 minutach.

Efekty psychoaktywne psylocybiny, podobnie jak w przypadku większości psychodelików, są bardzo indywidualne i nieprzewidywalne. Choć u różnych osób może się to bardzo zmieniać, zwykle obejmują poprawienie nastroju i podniesienie humoru, modyfikacje percepcji, efekty wizualne i ogólną zmianę postrzegania zmysłowego. Małe dawki zwykle sprawiają, że intoksykowany może widzieć kolorowe geometryczne wzory, fraktale czy zintensyfikowanie kolorów. Nieprawdą jest, że psylocybina powoduje halucynacje. Efekty wizualne wywoływane przez psychodeliki nie polegają na widzeniu urojonych obiektów, lecz na widzeniu w obiektach rzeczywistych czegoś, czym nie są – np. drzewo może wydawać się człowiekiem, kształty i kolory mogą ulegać deformacjom, może zaniknąć poczucie skali - coś, co jest małe, może być postrzegane jako wielkie, czas może się rozciągać bądź zagęszczać. Wizje często są bardziej wyraziste przy zamkniętych oczach. Większe dawki mogą sprawić, że osoba będąca pod wpływem psylocybiny zacznie gubić się w swoich myślach i mieć problemy z odróżnieniem, co jest rzeczywiste a co nie. Często występujące po zażyciu psylocybiny uczucie pozostawienia samemu sobie i świadomość, że nikt w żaden sposób nie może pomóc bywają dla wielu osób przytłaczające. Jako że psylocybina jest silnym psychodelikiem, po intoksykacji nią może wystąpić zjawisko potocznie zwane bad tripem. Może też wystąpić chwiejność humoru. Przykre stany depresyjne mogą być wywołane urojonym problemem, jak również stan ekstazy może być spowodowany drobnym, pozornie nic nie znaczącym zjawiskiem. Efekty działania psylocybiny bardzo ciężko opisać ponieważ są bardzo odległe od zwykłego stanu świadomości oraz bardzo indywidualne. Psylocybina może też powodować magiczne odczucia jak wyczuwanie bóstwa czy duchów. Może także powodować religijno-filozoficzne myśli, u niektórych może sprowokować renesans życiowy. Indianie uważali, iż psylocybina sprawia, że człowiek zaczyna zauważać rzeczy, które do tej pory nie były ważne.


Niepożądane efekty

Zażywanie psylocybiny może spowodować wystąpienie HPPD. Osoby znajdujące się w grupie większego ryzyka zachorowania na schizofrenię, jeżeli decydują się na doświadczenie powinny zachować najwyższą ostrożność, gdyż może ona zwiększyć ryzyko wystąpienia psychoz.

Psylocybina jest słabo toksycznym związkiem. LD50 psylocybiny to około 12,5 mg na kilogram masy ciała. Jest to relatywnie duża ilość w porównaniu do przeciętnej dawki (10-15 mg). Nie znane są przypadki śmierci spowodowane spożyciem grzybów psylocybinowych.

Zgodnie z efektami badań Centers for Disease Control and Prevention jednorazowa dawka psylocybiny jest mniej szkodliwa niż przeciętna dawka aspiryny.

Psylocybina w Polsce znajduje się na wykazie środków odurzających w grupie I-P. Podobnie w większości stanów w USA zaklasyfikowana jest jako narkotyk o dużym potencjale nadużywania i brakiem zastosowań medycznych. W Holandii i Norwegii posiadanie i handel świeżymi grzybami psylocybinowymi nie podlega kontroli prawnej. W Japonii psylocybina była legalna do 2002 roku, w Anglii do 2005.

Grzyby psylocybinowe w Polsce są jednym z najpopularniejszych psychodelików. Nazwy slangowe grzybów psylocybinowych: psylocyby, griby, łysiczki, halo grzybki, "grzybki halucynki" halunki, zibeny. Często nazywane są też "świętymi grzybami" ze względu na charakter odurzenia, który może mieć podtekst religijny.


Właściwości chemiczne

Psylocybina jest prolekiem, oznacza to, że w organizmie konwertowana jest w farmakologicznie czynną psylocynę, poprzez defosforylację[5]. Psylocybina jest jonem obojnaczym. Dobrze rozpuszcza się w wodzie, umiarkowanie w metanolu i etanolu a w ogóle nie rozpuszcza się w większości rozpuszczalników organicznych. W grzybach występuje także inny alkaloid – psylocyna, która jest metabolitem psylocybiny. Prawdopodobnie to właśnie psylocyna jest odpowiedzialna za psychoaktywne działanie grzybów psylocybinowych.


Biologia

Psylocybina naturalnie występuje w znacznym stężeniu w grzybach rodzaju łysiczka i w niewielkim w wielu pieczarkowcach. Zawartość substancji psychoaktywnych w grzybach w bardzo dużym stopniu zależy od gatunku a nawet warunków w jakich rosły. Zwykle młode osobniki zawierają psylocybinę w większym stężeniu i mają łagodniejszy smak niż starsze. Zarodniki tych grzybów nie zawierają psylocybiny ani psylocyny, z kolei grzybnia może zawierać niewielką ich ilość, szczególnie dojrzała. W większości grzybów psylocybinowych występują też w małym stężeniu pokrewne psylocybinie substancje jak baeocystyna i norbaeocystyna, jednak nie mają one większego wpływu na moc i działanie grzybów. Wiele gatunków grzybów po zerwaniu sinieje. Jest to spowodowane utlenianiem się aktywnych substancji, jednak nie powinno się oceniać ich mocy po stopniu zsinienia.


Farmakologia

Psylocybina w organizmie szybko ulega defosforylacji do psylocyny, która jest agonistą receptorów serotoninowych 5-HT.1A i 5-HT2A/2C.

Psylocybina jest metabolizowana głównie w żołądku, a także przez enzym monoaminooksydazy. Przyjęcie inhibitorów monoaminooksydazy przed zażyciem psylocybiny może niebezpiecznie wzmocnić jej działanie, nawet dwukrotnie.

Przyjęcie psylocybiny powoduje szybkie pojawienie się zjawiska tolerancji fizjologicznej, które ustępuje po okresie około 48 godzin. Dawkowanie substancji waha się w przedziale 2-25 mg.


Przydatność w medycynie

W 1961 roku Timothy Leary i Richard Alpert uruchomili Harvard Psilocybin Project, który obejmował badania nad przydatnością psylocybiny w walce z różnymi chorobami i zaburzeniami psychologicznymi. W 2001 w Stanach Zjednoczonych FDA zaaprobowało badania zlecone przez Multidisciplinary Association for Psychedelic Studies (MAPS) nad przydatnością psylocybiny w leczeniu zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych. W 2006 organizacja MAPS opublikowała część efektów tych badań, donoszących o wyraźnej poprawie stanu pacjentów, w niektórych przypadkach nawet na kilka dni[6].


Toksyczność

Psylocybina jest słabo toksycznym związkiem. Przeprowadzono badania, z których wynika, że LD50 psylocybiny to około 280 mg na kilogram masy ciała (w przypadku szczurów), albo 12,5 mg/kg (w przypadku królików)[7]. Należy jednak wziąć pod uwagę fakt, iż króliki cechuje wysoka nietolerancja na większość substancji psychoaktywnych. Jest to więc relatywnie duża ilość w porównaniu do przeciętnej dawki (10-15 mg). Nieznane są przypadki śmierci spowodowane spożyciem grzybów psylocybinowych.

Zgodnie z efektami badań Centers for Disease Control and Prevention jednorazowa dawka psylocybiny jest mniej szkodliwa niż przeciętna dawka aspiryny. Dodatkowo LD50 aspiryny wynosni 200 mg/kg (bad. na szczurach), jest więc odpowiednio mniejsze, niż psylocybiny[8].


Stan prawny

Psylocybina w Polsce znajduje się na wykazie środków odurzających w grupie I-P. Podobnie w większości stanów w USA zaklasyfikowana jest jako narkotyk o dużym potencjale nadużywania i brakiem zastosowań medycznych. W Japonii psylocybina była legalna do 2002 roku, w Anglii do 2005.
 
 
===================================
 
Generalnie nie powinno się według ustalonej ilości jechać. Każdy ma inną wrażliwość na psylocybinę i u każdego wymagana jest inna ilość. Błędem jest też mówienie, że trzeba na start sporo zjeść, bo można nieźle się przejechać. Najlepiej spróbować jakąś ilość i w razie czego dobrać jeszcze odrobinę. Po znalezieniu górnej granicy można się już bawić. Wiadomo też, że grzybki uprawiane w domu będą zupełnie inne niż te z natury. Duża część z Was pewnie jadła to, co natura dała(chociaż mogę być w błędzie) i dlatego tyle grzybów musieliście zjeść. Domowe grzyby są większe, mięsiste i stężenie psylocybiny jest o wiele wyższe, poza tym każda odmiana Psilocybe cubensis ma trochę inne działanie, a nasza łysiczka lancetowata jest o wiele słabsza. W przypadku domowych czasem wystarczy kilka gribków i można odlecieć ^^

Pozdrawiam

[Sensi]

U mnie rosna normalnie i wiele osob zbiera... paczka ok 40 kosztuje 5zl.

Bralem 2x. Za pierwszym razem prawie nic nie siadlo bo mialem na sprobowanie z 10. Za 2gim razem herbatka mnie tak skopala, ze nie moglem dotrzymac

Ale wrazenia ogolne nie sa takie super... od tych wszystkich kolorow i ksztaltow zaczela mnie bolec glowa +caly czas czulismy sie jakby nas ktos po brzuchach skopal (z qumplem bralem). Faza w ch*j intensywna i dlugo- ok 4/5 godz.

[Jareth]

A braliście na głodniaka? Bo trzeba na pusty żołądek.

[rapmaniak15]

choobek, nigdy nie kupowalem od dilla. Zawsze swieze z łaki juz czekam na wrzesien. harvest + grzybki ;] bedzie zajebiscie