Jak ścinamy i suszymy konopie?

[Macky]

 

Cytat

Kiedy ustalimy już dogodny moment do ścięcia konopi dzięki analizie dojrzałości trichomów, nie pozostaje nam nic innego, tylko chwycić za swoje ulubione narzędzie ogrodnicze i zakończyć żywot naszych roślinek. Samo ścięcie jest jednak dopiero początkiem długiego procesu suszenia i curingu, który nasze szczyty zamieni w wysokiej jakości marihuanę.

 

O ile niektórzy hodowcy preferują wyrywanie konopi z korzeniami, nie jest to konieczne i dojrzałą roślinę można ściąć u podstawy nożycami ogrodniczymi lub siekierą, jeśli łodyga jest wyjątkowo gruba. Zanim jednak wykonamy ten krok, warto ją całkowicie oskubać z liści wiatrakowych, które wydłużają proces suszenia i po dwóch-trzech dniach mogą przysłonić kwiatostany do tego stopnia, że ich ostateczne przycinanie stanie się koszmarem.

 

Z grubsza oskubaną roślinę możemy powiesić w całości do góry nogami w przewiewnym miejscu, ale znacznie wygodniej jest pociąć ją na kilka części, jeśli ucięliśmy wcześniej stożek wzrostu, dokonaliśmy toppingu lub FIMmingu, a przy SCROGu w zasadzie nie ma innej opcji. Roślina pocięta na kilka części jest gotowa szybciej i zabiera mniej miejsca, co jest szczególnie ważne przy suszeniu więcej niż kilku roślin.

 

Idealna temperatura do suszenia to 18-21°C. Nasza suszarnia powinna być przy tym czysta, sucha i pozbawiona jakiejkolwiek pleśni (szczególnie ważne przy suszeniu w piwnicy lub na strychu), która jeśli zarazi świeże szczyty, może nam skasować większość plonu. W wypadku, jeśli nasze rośliny złapały szarą pleśń pod koniec kwitnienia na skutek dużej wilgotności lub częstych opadów deszczu, myjemy szczyty dokładnie w zimnej wodzie, odcinamy wszystkie zarażone części nożycami, a następnie suszymy je suszarką.

 

W zależności od odmiany, którą wyhodowaliśmy i temperatury, proces suszenia może zająć od 4 do 10 dni. Lekkie szczyty czystych sativ i hybryd zdominowanych przez geny sativy będą się suszyły znacznie szybciej od grubych, zbitych szczytów czystych indik lub odmian zdominowanych przez tę genetykę. Nasza marihuana zakończy pierwszy etap suszenia w momencie, gdy szczyty stracą 70-80% wagi, przy lekkim ściśnięciu przypominają gąbkę, a łodyga łatwo łamie się w palcach.

 

Zapach powinien do tego czasu nieco zelżeć, a aromat zmienić na bardziej dojrzały. To znak, że terpeny zaczęły się rozkładać i możemy zacząć przycinanie. W tym celu bierzemy małe nożyczki i odcinamy wszystkie liście cukrowe u podstawy łodygi, a jeśli nie możemy dotrzeć do ich małej łodygi, gdyż przysłaniają ją kwiaty, ucinamy wszystko, co wystaje poza krawędź. Celem przycinania jest pozbawienie marihuany smaku chlorofilu, który składowany jest w liściach i zostawia w ustach aromat mięty/siana.

 

Po przycięciu wsadzamy marihuanę do szklanego słoika, gdzie rozpoczynamy proces curingu (słoikowania), przy którym należy unikać metalowych puszek i plastikowych pudełek. Te tłumią naturalny aromat i źle balansują wilgoć, wydłużając czas curingu oraz psując ostateczny bukiet. Marihuana w momencie wsadzenia do słoika powinna być sucha, ale nie przesuszona, a po zakończeniu curingu powinna zawierać 8-12% wilgoci, co gwarantuje równe spalanie.

 

By wyeliminować ryzyko złapania pleśni w trakcie, marihuanę wietrzymy codziennie przez 2-4 godziny, pozostawiając zakrętkę słoika otwartą. Proces ten kontynuujemy przez 7-10 dni, by następnie otwierać słoik raz na tydzień przez następny miesiąc. Curing możemy kontynuować przez rok, co zwiększa potencję nawet o 100%, ale szczyty nadają się do palenia już po 4-6 tygodniach słoikowania. Marihuana osiąga jednak szczyt swojej potencji nie wcześniej niż po pół roku curingu, kiedy niestałe kanabinole dokonały ostatecznej transformacji w cztery kluczowe związki: THC, CBD, CBC i CBN.