Co musisz wiedziec o pH ziemi + pomiar wartosci ph roznych zbiornikow wodnych

[Gość joker]

POMIAR WARTOŚCI pH RÓŻNYCH ZBIORNIKÓW WODNYCH

 

 

 

Teoria:

pH wskazuje na to, że w roztworze zawarte są jony wodorowe (H+). Wpływa także na rozpuszczalność wielu substancji, jak również na aktywność większości systemów biologicznych. Roztwory wodne zawierają jony (H+) (protony), chociaż w rzeczywistości istnieją one w formie uwodnionej jako jony hydronowe (H3O+). Na stężenie protonów roztworu wodnego wpływa wiele czynników, miedzy innymi: jonizacja (dysocjacja) wody, dysocjacja kwasów (która w wodzie zwiększa ilość protonów), dysocjacja zasad. Wiele związków zachowuje się jak kwas lub zasada. Związki, które są prawie całkowicie zjonizowane w roztworze, są nazywane mocnymi kwasami lub silnymi zasadami. Wygodnie jest używać skali pH.

Symbol pH jest ujemnym logarytmem dziesiętnym ze stężenie jonów wodorowych (H+). W praktyce stężenie H+ wyrażone jest w mol·dm-3 (co jest równoznaczne z kmol·m-3 w systemie SI). Kiedy liczba jonów H+ i OH- jest taka sama powstaje wówczas odczyn obojętny. Wartość pH=7 (w temp. 25 ˚C) czystej wody jest odczynem obojętnym.

W składzie fizyczno-chemicznym wód naturalnych jony H3O+ i OH- mają szczególne znaczenie. Odgrywają one zasadnicza rolę w procesach chemicznych i biochemicznych, przebiegających w środowisku naturalnym. W wyniku dysocjacji elektrolitycznej wody jony wodorowe występują zawsze. Stężenie jonów wodorowych w wodach naturalnych uzależnione jest przede wszystkim od dysocjacji i hydrolizy rozpuszczonych w nich związków. Dla większości wód pH zależy od stężenia kwasu węglowego i jego jonów. Na wartość pH w wodach, które zawierają substancje humusowe duży wpływ wywiera dysocjacja kwasów organicznych. Wartość pH jest miarą dla kwaśnych, neutralnych (obojętnych) lub alkalicznych (zasadowych) reakcji roztworu wodnego. Skala pH zawiera się w przedziale od 0 do 14. Woda o pH poniżej 7 ma odczyn kwaśny, o pH powyżej 7 -odczyn zasadowy. Każda cała wartość pH oznacza dziesięciokrotność, tzn. woda o wartości pH = 4 jest 10 razy bardziej kwaśna niż ta o wartości pH = 5. Większość wód naturalnych ma odczyn od słabego kwaśnego do słabo zasadowego, o wartościach pH od 6 do 8,5. Wartości mniejsze mają często wody podziemne, o wysokiej mineralizacji, wody kopalniane oraz wody z terenów błotnistych.

Wartości pH wody gruntowej wykazują pH = 6,57,5; zależne głównie od stosunku ilościowego rozpuszczonego dwutlenku węgla (CO2) do jonów hydrowęglanowych (HCO3-). Zbiorniki wodne zawierające dwutlenek węgla mogą osiągać wartość pH = 56. Woda deszczowa wykazuje przeciętnie wartość pH od 4,2; a przez sam rozpuszczony CO2 osiąga
wartość 5,6. Wartość pH obniża się do 3,4 ("kwaśny deszcz") przez zawarty w powietrzu dwutlenek siarki (SO2) i tlenki azotu (NOx), które są wypłukane deszczem i częściowo utlenione do kwasu siarkowego i azotowego. Można to zauważyć przez porównanie prób wody deszczowej na początku i końcu jednego opadu.

W zbiornikach stojących zauważa się dzienne i związane z daną porą roku wahania wartości pH. Wartość pH wzrasta do około 9 po południu i zmniejsza się wieczorem (zmniejszona bioprodukcja wodorostów, a tym samym zapotrzebowanie na CO2). Wartość pH spada do wartości porannej równej 77,5; a następnie ponownie wzrasta. Podobne prawidłowości dotyczą wahań w określonych porach roku.

Wartość pH zbiorników płynących uzależniona jest od składu doprowadzanych ścieków. Wywiera ona ogromny wpływ na przemianę materii zarówno roślin, jak i zwierząt. Gdy pH spada poniżej 5,5 lub rośnie powyżej 9, to na dłużej nie jest możliwe żadne życie o wyższym stopniu rozwoju (osiedlanie się ryb jest wówczas ograniczone). Przyczyna niektórych nieczystości leży w równowadze chemicznej, uzależnionej od pH, np. równowaga amon / amoniak o wartości pH powyżej 8 jest coraz silniejsza i przesuwa się aż do wyzwolenia wolnego amoniaku, który jest silną trucizną dla ryb. Szkodliwe ścieki mogą zmieniać wartość pH i znacznie zakłócać równowagę ekologiczną zbiornika wodnego. Woda pitna powinna wykazywać pH w granicach 7,37,5. Wartości niższe od pH = 7 mogą przyczyniać się do korozji metali a nawet mogą niszczyć beton (pH<6). Wartość pH wody kąpielowej powinna wynosić 7,27,6 (nie wyżej jak 8,2). Wysoka wartość pH obniża siłę dezynfekcyjną wody, umożliwia wzrost glonów i bakterii. Woda morska ma pH od 89.

pH roztworu obojętnego zmienia się w zależności od temperatury (wraz ze wzrostem temperatury wzmaga się dysocjacja wody).

Wpływ temperatury na wartość pH:

Temperatura (˚C) --- pH przy odczynie obojętnym
0 --- 7,47
4 --- 7,39
10 --- 7,27
20 --- 7,08
25 --- 7,00
30 --- 6,92
37 --- 6,81
45 --- 6,70

Należy pamiętać, ze pH jest skalą logarytmiczną i roztwór o pH= 3 nie jest dwa razy bardziej kwaśny od roztworu o pH= 6, a tysiąc razy bardziej kwaśny (zawiera 1000 razy więcej jonów H+).

Na pH wody mają wpływ głównie procesy: fotosynteza, oddychanie i przyswajanie (asymilacja) azotu. W procesie fotosyntetycznego przyswajania (asymilacji) CO2 nie zostają zużyte żadne protony, podczas gdy w procesie asymilacji wodorowęglanu na każdy atom węgla zostaje zużyty jeden proton.

Natomiast, w zależności od dominującej formy węgla nieorganicznego powstającej w toku respiracji, protony są lub nie są uwalniane. Wynika stąd, że przy pH poniżej 6,3 (gdy dostępną formą węgla nieorganicznego jest CO2) fotosynteza i oddychanie nie mają wpływu na wartość pH. Przy wyższych wartościach pH rośnie zużycie protonów w procesie fotosyntezy i uwalnianie ich w procesie oddychania. Zużycie lub uwalnianie protonów mają wpływ na zasadowość. CO2 zajmuje wśród rozpuszczalnych gazów szczególną pozycję. Gdy CO2 ulega rozpuszczeniu w wodzie, jego mała część (mniej niż 1%) jest uwolniona do kwasu węglowego. Część kwasu węglowego dysocjuje do wodorowęglanu i jonów wodoru, co prowadzi do obniżenia pH. W drugim etapie dysocjacji odrywa się kolejny proton. Przy pH=8 powstają niemal wyłącznie jony wodorowęglanowe. Wraz ze zmianą odczynu wody w kierunku zasadowym, równowaga przesuwa się w stronę tworzenia jonów węglanowych. Przy bardzo niskim pH przeważają wolny CO2 i kwas węglowy.

W większości naturalnych zbiorników wodnych kwas węglowy może tworzyć trudno rozpuszczalne sole z wodorotlenkami metali i ziem alkalicznych. W ten sposób kolejne porcje CO2 mogą dyfundować do wody. W wodach słodkich ważną rolę odgrywa równowaga w układzie wapń-kwas węglowy. Ta równowaga wymaga istnienia niewielkiej ilości wolnego kwasu węglowego. Jeśli go zabraknie, np. w wyniku aktywności biologiczne organizmów, to łatwo rozpuszczalny wodorowęglan wapnia ulega przekształceniu w trudno rozpuszczalny węglan wapnia. W jeziorach bogatych w wapń, przy silnej fotosyntezie, powierzchnia roślin może pokrywać się wapienną inkrustacją. Rośliny pobierają z wody znaczne ilości CO2, a nierozpuszczalny węglan wapnia odkłada się na powierzchni liści. W wielu jeziorach latem obserwujemy zmętnienie wody wywołane powstawaniem kryształków kalcytu (np. Jeziora Plitwickie w Chorwacji).

Istnieją jeziora, które z natury mają niskie pH. Przy niedoborze wapnia w jeziorach o charakterystycznym brązowym zabarwieniu wody wynikającym z obecności kwasów humusowych, pH może osiągać wartości rzędu 4,5.

W wyniku działalności wulkanicznej dochodzi do ekstremalnych sytuacji. W jednym z jezior kraterowych z gorącymi wyziewami par i gazów w Salwadorze zarejestrowano bardzo niskie pH=2 wywołane prze pary kwasu siarkowego. Wysokie pH (przekraczające 9)
zarejestrowano w jeziorach sodowych, w których zamiast węglanu wapnia przeważa węglan sodu (jezioro Nakuru w Kenii) [3].

Obok gospodarki węglowej organizmów, na wartość pH wpływa także asymilacja (przyswajani) azotu. Jeśli podstawowym źródłem azotu są jony amonowe (NH4+), to w procesie ich asymilacji musi dla wyrównania ładunków zostać zwrócona równoważna liczba protonów. Asymilacji azotanów (NO3-) towarzyszy zużycie równoważnej liczby protonów. W podobny sposób równowaga ładunków zostaje zachowana także w trakcie asymilacji wszystkich innych przyswajanych jonów. Wpływ asymilacji azotu na wartość pH ma znaczenie tylko w zakresie niskich wartości pH.

Pomiar pH w wodach naturalnych wykonuje się metodą potencjometryczną, która pozwala na wykonanie oznaczeń z dokładnością do setnych części pH.

Określana jest też różnica potencjałów (napięcia) między dwiema elektrodami zanurzonymi w badanej wodzie. Jedną z elektrod jest elektroda odniesienia (powlekana), druga natomiast - elektroda miernicza (indykatorowa). Często stosuje się kombinację obu elektrod do pojedynczej elektrody. Elektrodą mierniczą jest często elektroda szklana, przy której występuje potencjał zależny od pH. Elektroda powlekana (głównie srebro / chlorek srebra Ag / AgCl) wbudowana jest w elektrodę szklaną. Różnica potencjałów, która występuje między elektrodami, mierniczą i powlekaną zostaje wzmocniona we wzmacniaczu mierniczym i następnie określona.

Z każdym krokiem zmiany pH zmienia się potencjał o około 57-59 mV (przy 25C). Wartość tę określa się jako tzw. stromość elektrody. Występujący potencjał jest również zależny od temperatury. Dla każdej całej jednostki pH powyżej lub poniżej 7 różnica wynosi 0,033 pH/ 10C.

 

 

 

 

a teraz co musisz wiedziec na temat ph

 

 

 

 

Co to jest pH, co robi, jak zmienić i dlaczego należy je kontrolować?

Każda roślina ma korzystny zakres kwasowości gleby, a gdy poziom pH wychodzi poza ten zakres, następują dolegliwości. Podstawowa znajomość pH nie tylko pomoże utrzymać ogród w zdrowiu, ale również pomoże, jeśli coś pójdzie źle.
Oto, co musisz wiedzieć, aby podejmować inteligentne decyzje o zarządzaniu pH gleby.


1. Czym jest pH?


Wartość pH (pondus Hydrogenii) to rodzaj miary stopnia kwasowości danego roztworu. Im bardziej roztwór jest kwaśny, tym mniejsza jest jego wartość pH. Wartość pH może wynosić od 0 do 14.

Poniższa tabela przedstawia wartości pH dla danych typów gleb.

 

 

 

 

 

 

odczyn-gleb

Roztwór o wartości pH wynoszącej od 0 do 6 jest kwaśny, natomiast pH między 7 a 14 kwalifikuje roztwór do grupy alkalicznych.
Ocet i coca cola wykazują wartość poniżej 3, natomiast soda i mydło powyżej 8. Roztwór o poziomie pH 7 określany jest jako neutralny, Czysta woda wykazuje tyle w temperaturze 22 C°. Woda dostarczana przez wodociągi ma nieco więcej ze względu na zawartość wapnia.

To samo dotyczy roślin. Wartość pH 6,5 występuje w naturze na tyle powszechnie, że przez niektórych botaników traktowana jest jako „neutralna“.
Gardenia, borówka, azalia, rododendron, należą do roślin, które wymagają bardzo kwaśnego pH 4,5 do 5,5.


2. Co robi pH?


Z ogrodniczego punktu widzenia pH jest ważne, gdyż silnie wpływa na wzrost roślin, dostępność składników pokarmowych, żywiołową toksyczność i aktywność drobnoustrojów. Odczyn pH gleby ma pośrednio daleko idące skutki dla roślin. Składniki odżywcze stają się dostępne lub niedostępne w zależności od odczynu pH gleby. Zażółcenie między nerwami młodych liści wskazuje na niedobór żelaza, stan ten wynika nie z braku żelaza w glebie, ale z niedostatecznej kwasowości gleby, przy której roślina może je wchłonąć. Większość roślin rozwija się w glebie lekko kwaśnej, ponieważ daje im dobry dostęp do wszystkich składników odżywczych. Druga strona odczynu pH gleby to zatrucie roślin.

Niskie pH jest też równoznaczne z występowaniem glinu i manganu w stężeniach na tyle wysokich, że szkodzą niektórym roślinom. Pelargonie są szczególnie wrażliwe na to, pokazując swój dyskomfort pożółkłymi, brązowymi-nakrapianymi lub martwymi liśćmi.
W glebie o odczynie zasadowym czyli wysokim pH molibden, który bierze udział w przemianach azotu, uwalniany jest ze związków nieprzyswajalnych dla roślin.

 

 

 

 

 

 

 

 

PH gleby wpływa również na organizmy glebowe, których dobrobyt, z kolei, wpływa na warunki glebowe i zdrowie roślin. Lekko kwaśne warunki przyswajalne przez większość roślin są również dobre dla dżdżownic jak i drobnoustrojów, które przekształcają azot w formę, z której rośliny mogą korzystać.
 

Pierwiastki utrudniające pobieranie innych składników

 

 

 

 

 

 

 

 

Objawy zbyt niskiego pH to:



ziemia jest stale ciepła
zahamowane powstawanie życia w podłożu
większa rozpuszczalność niektórych minerałów, jak magnez, żelazo oraz aluminium, co może doprowadzić do zatrucia otoczenia korzeni
przyspieszony rozkład związków może doprowadzić do pozbawienia fosforu, potasu, magnezu lub molibdenu
niedobór magnezu, przede wszystkim w ziemi polnej
niedobór molibdenu, przede wszystkim w ziemi doniczkowej.



Objawy zbyt wysokiego pH to:



gorsza rozpuszczalność większości minerałów, co może spowodować wytrącanie się związków wapnia, żelaza i fosforanów
ograniczona absorpcja przede wszystkim manganu, fosforanów i żelaza, lecz również miedzi, cynku i boru, prowadzi to do powstawania objawów niedoborów, szczególnie w przypadku wilgotnych i zimnych podłoży hodowlanych
przyspieszony rozkład materiałów organicznych w piaszczystych podłożach



3. Jak można zmienić pH?


Przed rozpoczęciem zmiany pH gleby, trzeba znać jego aktualny poziom. Pozwoli to ustalić, ile trzeba podnieść lub obniżyć, jeśli w ogóle jest taka potrzeba.
Prosty test gleby można zrobić w domu lub przez laboratorium badające gleby. Musisz też rozpoznać strukturę gleby, czy to glina, piasek, lub coś pomiędzy.


Jak zbadać pH gleby


Metoda kolometryczna – czyli przy pomocy wskaźników zmieniających kolor. Mogą to być próbówki zawierające specjalny roztwór lub zwykłe papierki lakmusowe, które po zetknięciu z glebą zmieniają kolor. Wynik należy porównać ze wskazaniami wzorcowymi dołączonymi do wskaźników.


Metoda potencjometryczna – czyli przy użyciu mierników elektrycznych. Zależnie od modelu miernika wystarczy albo przyłożyć końcówkę z czujnikiem do ziemi i odczytać wynik na wyświetlaczu lub też zmieszać niewielką ilość ziemi z wodą destylowaną, i w tak przygotowanej mieszance umieścić końcówkę miernika, a następnie odczytać wynik.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Metoda „sposób domowy” – czyli przy użyciu domowych narzędzi i produktów, polega ona na tym, że polewamy małą grudkę ziemi octem i sprawdzamy jak zareaguje. Jeśli w wyniku polania zaczną pojawiać się na powierzchni pęcherzyki powietrza (burzyć się), oznaczać to będzie, że ziemia zawiera wapń i nie ma zbyt kwaśnego odczynu.
Natomiast jeśli małą grudkę ziemi polejemy rozczynem sodowym a wyniku tego również zacznie się burzyć możemy być pewni, że gleba ma odczyn kwaśny.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Metoda obserwacji – czyli obserwacja „naturalnych wskaźników”, jakimi są rośliny samorodne, mające mały zakres tolerancji pH.

Jeśli na naszej badanym terenie pojawiają się: skrzyp polny, wrzos zwyczajny, koniczyna polna, fiołek trójbarwny, szczaw, borówka, rumian polny, czerwiec roczny, mech torfowiec, pięciornik srebrny, sporek polny, szczaw polny, rzodkiew świrzepa, widłak jałowcowaty – to gleba w tym miejscu jest kwaśna
Jeśli pojawią się: mak polny, babka zwyczajna, pokrzywa żegawka, nostrzyk, podbiał pospolity, szałwia łąkowa, blekot pospolity, cykoria podróżnik, czyściec roczny, gorczyca polna, groszek bulwiasty, miłek wiosenny, pierwiosnek lekarski – to gleba w tym miejscu jest zasadowa lub obojętna

aby podnieść pH stosuje się nawozy wapniowe, zmieloną kredę, wapno rolnicze (nie wysypywać na mokrą ziemię)
aby zmniejszyć pH stosuje się kwaśne substancje organiczne – kwaśny tor wysoki, skuteczną metodą jest wysiew siarki granulowanej. Siarka działa wolno i do pełnej skuteczności wymaga odpowiedniego czasu. Przy małych dawkach wysianych jesienią możemy uprawiać rośliny już wiosną, ale gdy musimy użyć maksymalnych dawek siarki (2,5-3,5 kg/10m2) to niestety z uprawą musimy poczekać minimum rok. Siarkę możemy stosować także po posadzeniu roślin, lecz jednorazowa dawka nie powinna wtedy przekraczać (50-100 g/10m2)powierzchni. Do nawożenia pogłównego należy używać nawozów fizjologicznie kwaśnych, takich jak: siarczanowe formy amonu, potasu, magnezu, a do podlewania najlepiej wody deszczowej, gdyż woda ze studni, lub sieci wodociągowej zawiera zwykle duże ilości pierwiastków alkalizujących np. wapń. Przed użyciem takiej wody należy ją zakwasić.
Wapień i siarki są dostępne w postaci proszku lub w tabletkach, przy czym w tabletkach powoduje mniejsze zagrożenie dla zdrowia.



4. Dlaczego warto monitorować odczyn pH gleby?


Kontrola optymalnego odczynu pH gleby zapewnia roślinom korzystne warunki pobierania składników pokarmowych, wzrostu korzeni i ogólnego rozwoju roślin. Jednym w wielu niebezpieczeństw, jakie stwarza zaniedbanie poziomu pH jest chloroza.
Pomiary należy powtarzać co roku i w razie potrzeby podejmować interwencję.


pozdro

glock

 

 

 

temat zaczerpnięty z neta i posklejany w całość

 

[uszczelka]

Dobry patent z ocetem i ziemią i bąbelkami.

dałem +