Jak rozpoznać dobrej jakości substrat z włókien kokosowych?

[Macky]

Na rynku istnieje dzisiaj wiele różnych rodzajów substratów kokosowych różnych producentów, a ich oferta jest nieustannie rozszerzana. Oczywiście wszyscy głoszą, że ich produkty są wysokiej jakości, ale jak właściwie można rozpoznać wysokiej jakości substrat z włókien kokosowych?

Geary Coogler, CANNA Research

W każdym substracie, który jest używany do uprawy w zbiornikach lub na polu, najważniejsze jest, aby wszystkie szarże były co roku takie same. Substrat nie może zawierać nasion chwastów i patogenów, powinien również posiadać stabilną strukturę i skład chemiczny. Pod tym względem substrat z włókien kokosowych nie różni się od innych substratów, ale osiągnięcie również wysokiej jakości, to już inna sprawa.

Każdy substrat posiada swoją jakość i cechy szczególne, które należy wziąć pod uwagę przy ich stosowaniu. Na przykład torf ma naturalnie niskie pH, które hamuje aktywność patogenów. To jednak ulegnie zmianie, kiedy dodamy do niego wapno. Kiedy wartość pH wzrośnie, wspomoże to wzrost wszelkich mikroorganizmów w torfie, na przykład zarodków pleśni. Gleby mineralne, np. piasek, ił czy humus, zazwyczaj zawierają patogeny i nasiona chwastów. Dlatego muszą być przed użyciem wysterylizowane, a to albo chemicznie (co nigdy nie jest najlepszym rozwiązaniem), albo termicznie (wariant prostszy i lepszy).

Inne produkty, na przykład orzechy kokosowe lub łupiny ryżu (produkty uboczne z innych branż) muszą najpierw ulec rozkładowi, aby nadawały się jako podłoże do uprawy (tzn. aby spełniały warunki, które musi spełniać jakikolwiek substrat: zatrzymywać wodę, tworzyć zdolne do adaptacji środowisko w strefie korzeniowej i wspierać wzrost roślin). Jeżeli weźmiemy pod uwagę wszystkie te wymagania, to w jaki sposób wyprodukujemy dobrej jakości substrat z włókien kokosowych? Odpowiedź rozpoczyna się już w momencie, kiedy orzech kokosowy spadnie z palmy na ziemię.

Kryteria

Kryteria dla dobrej jakości substratu z włókien kokosowych to:

1. struktura fizyczna

2. stałość chemiczna

3. brak nasion chwastów i patogenów

4. konsystencja

Substraty włókien kokosowych, które są dostępne na rynku, są zazwyczaj tworzone przez mieszankę trzech głównych składników, które różnią się wielkością – drzazgi, włókna i miał (także pył lub torf kokosowy). Właśnie od wielkości każdej cząsteczki i jej funkcjonowania zależy całkowita struktura substratu. Poprzez strukturę rozumiemy nie tylko wielkość cząstek, ale również ich ilość i wielkość porów, które wytworzyły się w mieszance.

Istnieje struktura idealna, która gwarantuje te najlepsze warunki dla roślin. Jeżeli substrat zawiera dużą ilość małych skupisk (kawałków lub cząstek), powstaje duża ilość małych porów. Gleba później zachowa dużo wody, ale mnie powietrza. I odwrotnie, jeżeli pory są duże, to substrat zatrzyma dużo powietrza, ale mało wody. Miał kokosowy faktycznie tworzy duża ilość „gąbek”, które zatrzymują mnóstwo wody, ale żadnego powietrza. Przy użyciu miału różnej wielkości, pomiędzy jego cząsteczkami powstają duże pory. Takie samo działanie ma dodawanie do mieszanki włókien.

Wszystkie materiały organiczne ulegają rozkładowi. Dotyczy to również łupin orzechów kokosowych, z których pozyskiwane są włókna do substratu. Są one przez długi czas namaczane we wodzie, a następnie oddziela się z nich duże i grube włókna. Małe lub nieuszkodzone włókna pozostawia się razem z dużą ilością miału lub pyłu. Mieszanka jest następnie odstawiona na pewien okres czasu, aby mogła się stopniowo rozkładać, dopóki nie uzyska stabilności.

Palmy kokosowe potrafię również wykorzystywać słoną wodę. Jednak stężenie soli w roślinie musi być większe niż stężenie w słonej wodzie. Przy pomocy osmozy, woda mogła być rozprowadzona do komórek rośliny. Jednak wysokie stężenie soli zabiłoby komórki. Dlatego też roślina magazynuje sól w przestrzeni międzykomórkowej. Sól ta jest następnie uwalniana jednocześnie z rozkładem materiału z palmy kokosowej. Ilość uwolnionej soli jest większa, jeżeli materiał jest bardzo świeży i zmniejsza się razem z postępującym rozkładem. Rozkład jednak nie może zajść za daleko, ponieważ czym cząstki są mniejsze, tym większe jest ryzyko, że będą zbyt małe na ponowne wykorzystanie.

Dlatego też materiał z orzechów kokosowych musi być poddany rozkładowi tylko do określonego stadium. Następnie zostaje przepłukany czystą wodą, aby wypłukać z niego wysokie stężenie soli. Jedną ze soli, które są z niego uwalniane w dużej ilości, jest potas. Należy to później kompensować przy użyciu roztworów odżywczych, które również odnowią właściwe stężenie potasu w stosunku do innych pierwiastków, np. wapnia.

Buforowanie

Aby na stałe ustabilizować skład chemiczny substratu i jego wartość pH, przed użyciem należy dodać substancję regulującą (proces ten jest nazwany buforowanie). Jeżeli substrat z włókien kokosowych miesza się z torfem lub glebą, można to przeprowadzić jednocześnie z podaniem dawki początkowej nawozu przed zasadzeniem roślin, aby zachować pożądane stężenie substancji odżywczych.

Jeżeli substrat z włókien kokosowych jest stosowany w formie czystej, to najlepiej to wykonać przed zsadzeniem roślin do czystego substratu. Substancje odżywcze, które są stosowane przy pielęgnowaniu roślin, są dostarczane w specjalnym składzie lub stężeniu, który jest opracowany tak, aby odpowiadał właściwościom chemicznym danego substratu. To sprawia, że substrat z włókien kokosowych dostarczy roślinie optymalną ilość substancji odżywczych. Hodowcy muszą ponadto liczyć się z określonym wypłukiwaniem składników odżywczych (min. 20%) przy zalewaniu, dlatego też rośliny powinnio się zalewać wyłącznie roztworem odżywczym (w celu stabilnego zapewnienia substancji odżywczych). To zagwarantuje właściwe warunki do wzrostu roślin, o ile rośliny nie będą atakowane przez chwasty.

Chwast to w zasadzie jakakolwiek roślina, która rośnie tam, gdzie nikt jej nie chce. Wprowadza zmiany, które nie są pożądane. Zużywa substancje odżywcze, działa jak gospodarz dla patogenów i owadów oraz okrada rośliny ze światła i wody. Czyste substraty z włókien kokosowych (a w zasadzie żaden inny substrat) nigdy nie powinny być źródłem różnych rodzajów roślin, a z całą pewnością nie źródłem dla patogenów.

Włókna kokosowe są jednak przechowywane na dużych gromadach, gdzie przez pewien czas ulegają gniciu i dopiero później są pakowane do dalszego użycia. A to jest doskonała okazja dla chwastów i patogenów. Na zarodki pleśni gaz nie ma wpływu , a samo ciepło było by zbyt kosztowne, dlatego istnieją tylko dwie możliwości, jak wyczyścić włókna kokosowe. Jednym z nich jest sterylizacja materiału parą przed pakowaniem, drugim po prostu zwracanie uwagi, aby przy rozkładaniu włókien nie doszło do ich kontaminacji i aby chociaż na początku nie zawierały one żadnych patogenów. Sterylizacja parą jest dużo tańsza, ale w przypadku włókien kokosowych nie jest to metoda optymalna.

Sterylizacja parą

Przy użyciu pary do sterylizowania substratu włókna kokosowe ulegają kilku zmianom. Zmienia się ich struktura, włókna ulegają skróceniu, na skutek czego zatrzymują potem dużo większą ilość wody, co nie jest dobre. Cząstki włókien kokosowych ulegają zmniejszeniu i miękną, co prowadzi do zmniejszania porów, nawet po dodaniu składnika spulchniającego, na przykład perlitu. Możemy to sobie wyobrazić jako suszony makaron. Kiedy jest suchy, zachowuje kształt i nie klei się do siebie. Ale kiedy go ugotujemy lub poddamy obróbce parowej, będzie się do siebie lepić, nawet, jeżeli pomiędzy włożymy widelec. Nie ma przestrzeni dla powietrza.

W trakcie gotowania, ew. sterylizacji parą nie ulegają uszkodzeniu tylko cząstki. Wszystkie azotany dostępne dla rośliny (NO3-) przekształcą się w azotyny (NO2-), które są dla roślin toksyczne. Roślina może je co prawda również wchłaniać i wykorzystywać, ale są one znane z działania rakotwórczego, a u zwierząt mogą wywołać zmianę składu chemicznego krwi, która następnie nie może rozprowadzać tlenu. Ponadto sterylizacja parą wywiera negatywny wpływ na dostępność wielu mikroelementów, w szczególności manganu, który jest uwalniany w ilości toksyczna dla roślin. Wszystkie te procesy, czy to sterylizacja parą, nagrzewanie na sucho, fumigacja czy namaczanie chemiczne (po którym w substracie dodatkowo zostają resztki substancji chemicznych), wywierają negatywnie na substrat z włókien kokosowych.

Poprzez czyszczenie zostanie jednak naruszona naturalna równowaga ekologiczna rozkładającego się substratu. Zdrowy substrat zawiera właściwe stężenie mikroorganizmów, które umożliwia, aby rozpad masy organicznej był kontynuowane w zadowalający sposób, bez negatywnego wpływu na przekazywanie składników odżywczych roślinie. Jeżeli jednak zabijemy wszystkie mikroorganizmy, organizmy rozkładające zaczną w pełni swoją pracę, które pozbawią substrat substancji odżywczych. W walce o substancje odżywcze roślina nie ma z nimi żadnych szans.

Dlatego też utrzymywanie równowagi jest kluczowe dla zdrowego substratu i zdrowych roślin. Proste dodanie różnorodnej mieszanki pożytecznych organizmów do substratu nie działa. Jeden organizm zacznie rozkładać świeżą masę organiczną i wydalać substrat dla następnego organizmu. Proces ten jest następnie kontynuowany, dopóki składnik organiczny nie ulegnie kompletnej zmianie.

Jeżeli skończy się źródło pożywienia, produkowane przez pierwszy organizm, drugi organizm będzie głodować i w końcu obumrze. Normalne organizmy rozkładające zużywają większość substancji odżywczych w substracie.

Dzięki nim żyją też oczywiście same rośliny, ale one zużywają je znacznie wolniej. Organizmy rozkładające skonsumują je wcześniej niż rośliny dostaną szansę. Dlatego też najlepsze jest kontrolowanie roślin już o początku i zapobieganie tym problemom zanim do nich dojdzie. Tak więc lepiej jest unikać sterylizowanych substratów z włókien kokosowych.

Dla każdego jest w końcu ważne również to, aby substrat stale posiadał takie same właściwości. Inaczej, razem z dalszymi zbiorami może nadejść niemiła niespodzianka. Dlatego każdy worek substratu z włókien kokosowych musi być identyczny jak wszystkie pozostałe – jak teraz, jak i za pięć lat. Powinien być tak samo stary, mieć identyczny skład chemiczny i fizykalny oraz nie powinien zwierać niepożądanych chwastów czy patogenów.

Kupno substratu z włókien kokosowych nie stanowi żadnego problemu, ale dostanie substratu wysokiej jakości jest dużo trudniejsze.

• Proszę poszukiwać takiego, który nie jest sterylizowany (a w szczególności nie parą) i który już od momentu, kiedy orzechy kokosowe spadły z palmy był objęty ochroną.

• Takiego, który posiada stabilną strukturę i stabilne właściwości chemiczne, ponieważ był właściwie pielęgnowany.

• Proszę się przekonać, że nie zawiera niepożądanych chwatów i patogenów, ale również podczas obróbki nie został zniszczony.

• Jeszcze bardziej istotne jest, aby pozostawał cały czas taki sam. Uprawa nie powinna być kuponem na loterii.

 

http://www.canna-pl.com/jak_rozpoznac_dobrej_jakosci_substrat_z_wlokien_kokosowych