MistaGrinch

Wydoroślenie. No właściwie to możliwe. Aczkolwiek, jestem człowiekiem nieśmiałym najzwyklej i mogę stwierdzić że po krótkiej inhalacji komunikacja przebiega jakoś łatwiej, człowiek otwiera się na ludzi. Mówiąc prosto, rozmowa lepiej się klei, znajdzie się zawsze jakiś temat, szczególnie jeśli pali się z drugą osobą własnie na "zapoznanie"

wyprowadzic sie i powiedzieć prosto z mostu ze palisz, ale nie robiłeś tego nigdy pod jej dachem bo szanujesz itd.

kwiecień - maj To chyba tak standardowo. aczkolwiek osobiście juz w lutym chce zrobić ok. 50-60 sadzonek w boxie i je wynieść na out jak się już ociepli.

Może mi ktoś wyjaśnić co to za pąki? i co sądzicie o tej roślinie?

Jak widzę efekty MJ nie u każdego wyglądają tak samo, u niektórych (j.w) jest gorzej po kilku buchach a innym lepiej. Osobiście ,im bardziej jestem upalony tym wszystko staje się łatwiejsze. Rozmowa z nieznajomą mi osobą, rozmowa z ważną osobą (np. organy władzy :pies:, idealnie udaje trzeźwego ) czy jak w artykule nawet jazda autobusem czy przymierzanie ubrań w sklepie po zmontowaniu kilku gibonów sam sie dziwie dlaczego to takie trudne, lecz na trzeźwo znów świat jest szarobury i trudny do ogarnięcia Dla Podsumowania przydałoby sie zrobić jakąś ankietę po której doszlibyśmy do rozwiązania ale narazie jestem za bardzo :zbakany: żeby to zrobić.

To nie zazdroszczę Ja na trzeźwo czuje sie skrępowany w niektórych sytuacjach, ale gdy jestem naciukany to wsyztsko mi przechodzi i właściwie eksponuje to ze jestem pod wpływem MJ i jestem z tego dumny 8) Czerwone oko, tak, czerwone oko. Ja stąpam po ziemi ale myśli mam wysoko

A czy palenie pomaga wam w codziennych czynnościach? Tzn. dla zwykłego człowieka są normalne, ale dla dotkniętego tą chorobą są bardzo trudne do osiągnięcia. Czyli, czy dla chorych, odpowiedź przy tablicy czy publiczna przemowa jest uproszczona gdy jesteś na "haju"? Sorki, że tak zamotałem :oops: mam nadzieje ze rozumiecie co mam na myśli

No ale czy zażywanie MJ jakoś pomaga w tym schorzeniu? Chroniczne palenie jest wyjściem z tej sytuacji?

Fobia społeczna (zaburzenie o typie lęku społecznego) jest zdefiniowana w czwartym wydaniu Podręcznika diagnostycznego i statystycznego zaburzeń psychicznych jako „zauważalny i uporczywy strach przed jedną lub większą liczbą sytuacji lub zachowań społecznych, w których dana osoba zostaje wystawiona na kontakt z nieznajomymi ludźmi lub jest obserwowana przez innych. Osoba ta boi się, że jej zachowanie(lub widoczne objawy lęku) stanie się dla niej źródłem upokorzenia lub zawstydzenia”. Do sytuacji, których najczęściej obawiają się ludzie cierpiący na fobię społeczną, należą wypowiedzi publiczne, kontakt z obcymi, grupowe spotkania, takie jak: przyjęcia, posiedzenia, konieczność rozmowy z przełożonymi i sytuacje wymagające asertywnego zachowania. Obawy mogą obejmować większość sytuacji społecznych(uogólniona fobia społeczna) lub ograniczać się do jednej lub kilku sytuacji czy zachowań(fobia społeczna nieuogólniona). Bez względu na zakres sytuacji wywołujących strach fobię społeczną diagnozuje się tylko wtedy, kiedy odczuwane obawy prowadzą do znaczącego upośledzenia funkcjonowania lub wyraźnego cierpienia. Badania dowodzą, że fobia społeczna często pojawia się po raz pierwszy w dzieciństwie lub okresie dorastania i często przyjmuje przewlekłą, niezmienioną postać. Lęk i unikanie związane z fobią społeczną mogą prowadzić do znaczącego upośledzenia wielu aspektów funkcjonowania w życiu, łącznie z nauką, pracą zawodową, relacjami interpersonalnymi i odpoczynkiem. Badania wskazują również, że fobia społeczna wiąże sicze wzrostem ryzyka rozwoju współwystępujących zaburzeń psychicznych, a zwłaszcza innych zaburzeń lękowych, zaburzeń nastroju, takich jak duża depresja, i zaburzeń na tle nadużywania środków psychoaktywnych. Z badań epidemiologicznych w Stanach Zjednoczonych wynika, że w wypadku fobii społecznej zachorowalność w danej populacji w ciągu życia może wynieść nawet 13,3 %. Wyraźnie widać, że natura i terapia tego zaburzenia stanowią poważny problem. Dane badawcze zgromadzone w literaturze przedmiotu umożliwiły lepsze zrozumienie oraz rozwinięcie teorii i terapii fobii społecznej. Dowody dotyczące symptomatologii wskazują, że faktyczna lub antycypowana konfrontacja z rodzącymi strach sytuacjami społecznymi może wywołać nasilenie lęku u ludzi cierpiących na fobię społeczną, włącznie z objawami fizjologicznymi, jak pocenie się, drżenie, czerwienienie, palpitacje serca i nudności. Typowym behawioralnym przejawem fobii społecznej jest unikanie, począwszy od subtelnych strategii mających odwrócić uwagę od danej osoby w czasie spotkań grupowych(ograniczona aktywność werbalna lub unikanie kontaktu wzrokowego podczas interakcji), aż po całkowite unikanie wywołujących strach sytuacji społecznych. Jedną z cech poznawczych fobii społecznej jest wysoka częstotliwość negatywnych myśli samo oceniających podczas sytuacji społecznych. Specyficzny strach związany z tymi sytuacjami może się różnić w zależności od jednostki. Typowy jest strach przed czerwienieniem się lub drżeniem w obecności innych, niemożnością zaproponowania interesującego tematu rozmowy czy popełnieniem jakiegoś błędu. Takie konkretne obawy mogą reprezentować ogólny strach uznawany za główną cechę fobii społecznej, czyli strach przed negatywną oceną dokonaną przez innych ludzi. Strach przed negatywną oceną innych jest konstruktem poznawczym, ponieważ zgodnie z założeniem ma odzwierciedlać myśli i przekonania charakterystyczne dla osób z fobią społeczną w pewnych sytuacjach społecznych. Mimo że specyficzna genetyczna i/lub środowiskowa geneza myśli i przekonań leżących u podłoża tego zaburzenia może się różnić w zależności od jednostki, teoria i badania poznawcze tworzą jednolite ramy umożliwiające zrozumienie i leczenie fobii społecznej. Celem niniejszego rozdziału jest zbadanie stanu aktualnej wiedzy na temat aspektów poznawczych fobii społecznej na podstawie przeglądu współczesnych modeli poznawczych, ich wkładu w aktualną praktykę kliniczną oraz dowodów empirycznych dotyczących natury fobii społecznej i terapii tego zaburzenia. I moje pytanie brzmi: Czy palenie marihuany pomaga na, choćby częściową, neutralizacje skutków FS? Czy ktoś z Was miał z tym jakąś styczność? Przepraszam za długi tekst ale zależy mi na waszych wypowiedziach w tym poważnym, w moim mniemaniu, temacie. Bless

Wystarczy i lampa też niczego sobie.

Dokładnie. 20W świetlówka daje ok. 1100-1300 lm. więc 2 ci spokojnie wystarczą.

Powieszchnia 0.045 m2 Minimalnie: 1350 Lumenów Srednio: 1800 Lumenów Optymalnie: 2250 Lumenów Wlasne: 2250 Lumenów Strasznie mały ten box. Wystarczą ci 2 energooszczędne świetlówki po 20W.

ważna jest powierzchnia, wtedy możemy wyliczyć ci ile potrzebujesz lumenów, a co się z tym wiąże ile, jakich żarówek.