Kontrola odrostów i energii rośliny

Pozostawiona sama sobie roślina zwykle wytwarza więcej odrostów, niż jest w stanie efektywnie odżywić. W rezultacie energia rozprasza się na drobne, słabiej doświetlone pąki, szczególnie w dolnych partiach. To często prowadzi do wydłużenia kwitnienia.
Przycinanie mniejszych i dolnych gałązek pozwala roślinie przekierować energię do głównych topów, dzięki czemu plon jest obfitszy i lepszej jakości. Pruning o którym już pisaliśmy kiedyś jest odpowiedzią na te problemy.

Dolne piętra i „popcorny”

Po usunięciu nadmiaru odrostów bilans energii staje się korzystniejszy. Dolne pąki zazwyczaj kończą jako drobne „popcorny” i nie mają szansy w pełni dojrzeć. Lepiej je usunąć na początku, zanim zaczną zużywać energię. Dodatkowo takie odrosty mają tendencję do intensywnego wzrostu w stronę światła, co ogranicza produkcję kwiatów, ponieważ energia przeznaczana jest na rozbudowę łodygi.

Kiedy i co usuwać

Podczas obserwacji wzrostu warto eliminować gałęzie z długimi międzywęźlami oraz te położone poniżej głównych topów – i tak nie dostają odpowiedniej ilości światła. Odrosty znajdujące się pod siatką najlepiej całkowicie usunąć, zostawiając tylko liście wachlarzowe. Te dolne liście naturalnie żółkną i odpadają, gdy energia zostaje przekierowana wyżej. Proces obumierania liści postępuje od dołu ku górze i jest normalnym etapem rozwoju.

Liście wachlarzowe – zostawiać czy usuwać?

W kwestii liści wachlarzowych growerzy mają różne podejścia. Moje doświadczenie pokazuje, że ich pozostawienie daje lepsze efekty – roślina produkuje wtedy większe, zdrowsze topy. Liście wachlarzowe pełnią kluczową rolę: odpowiadają za fotosyntezę, a także gromadzą zapasy energii. Usuwając je, ograniczamy zdolność produkcji i odbieramy roślinie rezerwy. Światło częściowo przenika do niższych partii, dlatego dolne liście często zachowują zieleń aż do końca. Jeśli liście zasłaniają topy, lepiej je podwiązać lub skrócić im palce zamiast usuwać.

Reakcje obronne rośliny

Każde zranienie uruchamia naturalne mechanizmy obronne – roślina produkuje kwas jasmonowy, który zatrzymuje wzrost i kieruje energię na regenerację. Zbyt radykalne cięcie może całkowicie zahamować rozwój, dlatego usuwanie gałązek warto wykonywać stopniowo – maksymalnie kilka jednocześnie. Delikatny stres sprzyja produkcji trichomów i może podnieść moc kwiatów, ale zbyt duży stres działa destrukcyjnie.

Światło i rola liści

Kwiaty nie potrzebują światła do życia – ich funkcją jest produkcja nasion. To liście wachlarzowe odpowiadają za fotosyntezę i wytwarzanie energii. Gdy dolne liście nie dostają światła, roślina zaczyna się wyciągać, co skutkuje większymi odstępami między piętrami i mniejszą liczbą węzłów. Siatka pomaga temu zapobiec – pozwala rozłożyć odrosty równomiernie i odsłonić topy bez konieczności wycinania liści.

Dostosowanie techniki do rośliny

Koncentrując wzrost na górnych partiach, uzyskamy duże, dobrze oświetlone topy. Czasem jednak konieczne jest usunięcie części liści lub gałązek – wtedy trzeba to robić rozsądnie i z umiarem. W metodzie SOG cięcie jest bardziej konieczne, bo rośliny rosną bardzo blisko siebie i zasłaniają się wzajemnie. Najważniejsze jest jednak indywidualne podejście – każda uprawa i każda roślina jest inna. Nawet dwa osobniki tej samej odmiany mogą reagować zupełnie odmiennie.

Podsumowanie

• Roślina wytwarza więcej odrostów, niż może odżywić – usuń słabsze i dolne.

• „Popcorny” na dole najlepiej eliminować wcześnie.

• Usuwaj odrosty z długimi międzywęźlami i te pod siatką.

• Liście wachlarzowe lepiej zostawić – są źródłem fotosyntezy i magazynem energii.

• Jeśli przeszkadzają, podwiąż je lub przytnij, zamiast usuwać.

• Usuwaj odrosty stopniowo – unikniesz silnej reakcji obronnej rośliny.

• Delikatny stres sprzyja produkcji trichomów, ale nadmierny szkodzi.

• Kwiaty nie potrzebują światła – fotosynteza odbywa się w liściach.

• Siatka pozwala rozłożyć odrosty i doświetlić topy.

• Obserwacja to podstawa – każda roślina wymaga indywidualnego podejścia.