robsone

Dzięki za odpowiedzi. Ja mam 20 lat. U mnie najgorsze jest to że nic mi się nie chcę. Ta świadomość nie dająca mi spokoju że robiąc tutaj załóżmy jak np. sprzątaczka, zarabiamy 8zł za godzinę natomiast w Irlandii zarabiamy też 8... ale funtów... Sprzątaczka z Irlandii może przyjechać do Polski, wynająć sobie apartament w hotelu a nasze sprzątaczki muszą po niej sprzątać ledwo utrzymując swoją rodzinę. To mnie boli.  Boli mnie nasz rząd, to co się tam odpier*ala i nikt nic nie może zrobić. 

To wszystko jest takie "depresjo-genne". Nie jestem typem, który siedzi w koncie i płacze ale raz na jakiś czas ponarzekać można. Tym co się wiedzie dobrze, i się ustatkowali na prawdę gratuluję. 

Pozdr

Siemaneczko, może nie udzielam się zbyt często ale na pewno często zaglądam i przeglądam co nie co. To tak na początek.

Moim głównym pytaniem jest, myślę że w dobie anonimowości jaką daje internet mogę liczyć na szczere odpowiedzi, Jak wam się wiedzie teraz w naszym kraju, czy ogólnie w życiu.


Osobiście powiem tak, że mam wrażenie że dopiero wczoraj bawiłem się klockami lego a tu już muszę zacząć lekko mówiąc zapier*alać na siebie bo może być krucho w tym moim nędznym życiu. 

Zaczyna być ciężko a każdy ruch zadaje wyrzuty sumienia, wtłaczając nam do umysłu że się opierdalamy i nie robimy nic dla lepszego jutra.



Nie wiem czy ktokolwiek mnie zrozumie, ujarałem się w ch*j i mam przemyślenia. Myślę że w dobie czasu, który teraz przemija życie jest nędzne i nie robimy nic by je naprawić. 


Peace